در محله­ ی بیدآباد مجموعه بناهایی مرکب از مسجد، حمام، بازار، سرای و چهارسو به نام علی­قلی­ آقا وجود­دارد. علی­قلی­ آقا و خسرو­آقا دو برادر بودند که هر دو از خُجه (خواجه)­های حرم شاه ­سلیمان­ صفوی و شاه­ سلطان­ حسین محسوب می‌شدند. علی­قلی­ آقا در دوره­ ی پادشاهی سلطان­ حسین، آثار خیری از خود به یادگار گذاشت مانند چهارسوق علی­قلی­ آقا، سرای علی­قلی­ آقا، حمام و مسجد.

بنای حمام علی­قلی ­آقا سال 1112 ه.ق و اتمام مسجد سال 1122 ه.ق بوده است. مساحت مسجد علی­قلی ­آقا، نزدیک به هزار و دویست ذرع است و نهر باباحسن که شعبه­ ای از مادی فدن است، از میان مسجد و حمام می‌گذرد(جابری انصاری، 1378: 130). در تاریخ بنای مسجد علی­قلی­ آقا، شعری داخل مقرنس‌های سردر، به خط نستعلیق به قلم محمد صالح اصفهانی نوشته شده ­است:

که ماده تاریخ مصراع آخر، سال 1122 می‌شود.

علی­قلی­ آقا، بازارچه، چهارسو و حمام را وقف مسجد کرده­ بود. حمام از سطح زمین به قدر یک زینه بلندتر بود و آن را در کمال خوش وضعی از جامه­ خانه و گرمخانه و سایر لوازم ساخته ­بودند. حمام کوچک دیگر هم جنب آن بنا کرده ­بودند که هر وقت حمام بزرگ، مردانه بود، این حمام خاص زنان بود و بالعکس(رک: الاصفهانی، 1368: 79).

«حمام حاجی محمدرحیم در قزوین، بعینه از روی نقشه­ ی حمام علی­قلی­ آقا ساخته شده. فرقی که آن با این دارد سنگ‌های آن(حمام حاجی محمدرحیم) مرمر است و از این، سیاه ولی جنس سیاه این، چندان نامرغوب‌تر از سفید آن نیست و زیاد تعریف دارد. کاشی هم که اینجا کار شده، در آنجا به این خوبی نیست. سایر ملزوماتش نیز از آب چاه تازه­ ی هر روزه مانند اشک چشم و اسباب لنگ و غیره و رسومات و تنظیماتی که اصفهان دارد، معلوم است در ولایات دیگر نخواهد بود»(تحویلدار، 1342: 20).

منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.